Thursday, August 20, 2015

ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਵਿਚ ਦਰਦਨਾਕ ਯੋਨ ਸ਼ੋਸ਼ਣ ਨਾਲ ਤੜਫਦੀਆਂ ਹਨ ਮਹਿਲਾਵਾਂ

ਇਸਲਾਮਿਕ ਗਣਤੰਤਰ ਵਿਚ 13 ਸਾਲ ਤੋਂ ਵੀ ਘੱਟ ਉਮਰ ਦੀਆਂ ਬਾਲੜੀਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ ਬਲਾਤਕਾਰ ਦਾ ਸ਼ਿਕਾਰ
ਪੁਲਸ, ਰੇਂਜਰ ਦੇ ਧਨਾਢ ਲੋਕ ਕਰਦੇ ਹਨ ਗਰੀਬਾਂ ਦੀਆਂ ਕੁੜੀਆਂ ਨਾਲ ਸਮੂਹਿਕ ਬਲਾਤਕਾਰ
ਮਨੁੱਖ ਅਧਿਕਾਰ, ਮਹਿਲਾ ਕਮਿਸ਼ਨ ਪ੍ਰਭਾਵਹੀਣ ਭੁਮਿਕਾ ਨਿਭਾ ਕੇ ਸਮਝੋਤਾ ਨੀਤੀ ਨਾਲ ਦੋਸ਼ੀਆਂ ਨੂੰ ਬਚਾਉਣ ਦਾ ਹੀ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਨੇ

raped_reoport_pics_copy.jpgਚੀਨ ਵਿਚ ਇਕ ਅਜਿਹਾ ਇਲਾਕ ਹੈ ਜਿਥੇ ਕਿ ਮੁਸਲਮਾਨਾਂ ਦੀ ਸੁੰਨਤ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਔਰਤ ਦੀ 'ਖਤਨਾਂ' ਰਸਮ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਇਹ ਰਸਮ ਬੜੀ ਹੀ ਦਰਦਨਾਕ ਤੇ ਮਨੁੱਖੀ ਕਦਰਾਂ ਕੀਮਤਾਂ ਨੂੰ ਬੁਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਭੰਡਦੀ ਹੈ, ਇਸ ਵਿਚ ਔਰਤ ਦੇ ਪਿਸ਼ਾਬ ਕਰਨ ਦੀ ਥਾਂ ਨੂੰ ਟਾਂਕੇ ਲਾਕੇ ਬੰਦ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਸਿਰਫ ਪਿਸ਼ਾਬ ਕਰਨ ਦੀ ਥਾਂ ਹੀ ਥੋੜੀ ਜਿਹੀ ਬਚਾਈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਇਹ ਟਾਂਕੇ ਫਿਰ ਉਸ ਕੁੜੀ ਦਾ ਵਿਆਹ ਹੋਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਸ ਦਾ ਪਤੀ ਹੀ ਖੋਹਲਦਾ ਹੈ, ਜੇਕਰ ਟਾਂਕੇ ਸਹੀ ਹਨ ਤਾਂ ਔਰਤ ਦਾ ਚਾਲ ਚਲਣ ਸਹੀ ਹੈ ਜੇਕਰ ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਔਰਤ ਨੂੰ ਸਾਰੀ ਜਿੰਦਗੀ ਮਨੁੱਖੀ ਤਸੀਹੇ ਝਲਣੇ ਪੈਂਦੇ ਹਨ। ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੀ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਵਿਚ ਵੀ ਔਰਤਾਂ ਦੀ ਹਾਲਤ ਬਹੁਤ ਹੀ ਦਰਦਨਾਕ ਹੈ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕਿ ਅਣਵਿਆਹੀਆਂ ਨੂੰ ਹੀ ਬਲਾਤਕਾਰ ਜਿਹੇ ਖਤਰਨਾਕ ਵਤੀਰੇ ਵਿਚ ਨੂੰ ਗੁਜਰਨਾਂ ਪੈਂਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਦਰ ਦਰ ਠੋਹਕਰਾਂ ਖਾਕੇ ਆਖਿਰ ਮੌਤ ਵੱਲ ਜਾਣ ਨੂੰ ਹੀ ਤਰਜੀਹ ਦਿੰਦੀਆਂ ਹਨ। ਇਸ ਨੂੰ ਘਟਨਾ ਦਰ ਘਟਨਾ ਪੜਚੋਲ ਕਰਦੀ ਇਕ ਵਿਸ਼ੇਸ ਰਿਪੋਰਟ ਪੇਸ਼ ਹੈ : ਗੁਰਨਾਮ ਸਿੰਘ ਅਕੀਦਾ
ਕੁਲਦੀਪ ਚੰਦ
ਸਾਡੇ ਗੁਆਂਢੀ ਮੁਲਕ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਵਿੱਚ ਮਹਿਲਾਵਾਂ ਸੁਰਖਿੱਅਤ ਨਹੀਂ ਹਨ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ 'ਤੇ ਆਏ ਦਿਨ ਅਤਿਆਚਾਰ ਵਧ ਰਹੇ ਹਨ। ਪਿਛਲੇ ਕੁੱਝ ਸਮੇਂ ਦੋਰਾਨ ਹੀ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਵਿੱਚ ਹਜਾਰਾਂ ਮਹਿਲਾਵਾਂ ਤੇ ਅਤਿਆਚਾਰ ਹੋਏ ਹਨ। ਐਚ ਆਰ ਸੀ ਪੀ ਰਾਜਾਂ ਦੀ ਸਾਲਾਨਾ ਰਿਪੋਰਟ ਅਨੁਸਾਰ ਸਾਲ 2010 ਵਿੱਚ 2903 ਔਰਤਾਂ ਦਾ ਬਲਾਤਕਾਰ ਹੋਇਆ ਮਤਲਬ ਕਿ ਹਰ ਰੋਜ਼ 8 ਬਲਾਤਕਾਰ। ਕਰਾਚੀ ਆਧਾਰਿਤ ਐਨ ਜੀ ਓ ਜਿਸਨੇ ਕਿ ਵਾਰ ਅਗੇਨਸਟ ਰੇਪ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੀ ਹੋਈ ਹੈ ਨੇ ਆਖਰੀ ਮਹੀਨੇ ਵੇਰਵਾ ਜਾਰੀ ਕੀਤਾ ਕਿ ਤਿੰਨ ਹਸਪਤਾਲਾਂ ਤੋਂ ਡਾਟਾ ਇਕੱਠਾ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਪੁਲਿਸ ਸ਼ੋ ਕਰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਬਲਾਤਕਾਰ ਪੀੜਿਤਾਂ ਦੀ ਉਮਰ ਆਖਰੀ ਸਾਲ 18 ਸਾਲ ਤੋਂ ਘੱਟ ਕੇ ਇਸ ਸਾਲ 13ਸਾਲ ਹੋ ਗਈ ਹੈ। ਵਾਰ ਅਗੇਨਸਟ ਰੇਪ ਨੇ ਨੋਟ ਕੀਤਾ ਕਿ ਸਿਰਫ ਘੱਟ ਉਮਰ ਬਲਾਤਕਾਰ ਕੇਸਾਂ ਦੀ ਰਿਪੋਰਟ ਪੁਲਿਸ ਦੇ ਨੋਟਿਸ ਵਿੱਚ ਆਉਂਦੀ ਹੈ। ਪੁਲਿਸ ਦੀ ਅਸੰਵੇਦਨਸ਼ੀਲ ਸੋਚ ਤੋਂ ਪਤਾ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਪੀੜਿਤ ਔਰਤਾਂ ਨੂੰ ਪੁਲਿਸ ਦੁਆਰਾ ਹੋਰ ਪ੍ਰਤਾੜਿਤ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਰਿਪੋਰਟ ਅਤੇ ਇਲਜ਼ਾਮ ਵਾਪਿਸ ਲੈਣ ਲਈ ਜੋਰ ਪਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਬੜੇ ਹੀ ਦੁਖਦਾਈ ਮਨ ਨਾਲ ਲਿਖਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ  ਪਾਕਿਸਤਾਨੀ ਰੇਂਜਰ ਦੁਆਰਾ ਸੇਖੂਪਰਾ ਦੀ 18 ਸਾਲ ਦੀ ਕੁੜੀ ਨਾਲ ਸਮੂਹਿਕ ਬਲਾਤਕਾਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ ਇਹ ਜਵਾਨ ਲੜਕੀ ਪਾਕਿਸਤਾਨੀ ਰੇਂਜਰ ਅਤੇ ਪੁਲਿਸ ਦੁਆਰਾ ਸਮੂਹਿਕ ਬਲਾਤਕਾਰ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਲਗਾਤਾਰ ਪੀੜਿਤ ਹੋ ਰਹੀ ਹੈ। ਪ੍ਰਸ਼ਾਸ਼ਨ ਦੁਆਰਾ ਲੜਕੀ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਪਰਿਵਾਰ ਤੇ ਰਾਜ਼ੀਨਾਮਾ ਕਰਨ ਲਈ ਲਗਾਤਾਰ ਦਬਾਓ ਪਾਇਆ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਉਸਦੇ ਘਰ ਤੇ ਘਾਤਕ ਹਥਿਆਰਾਂ ਨਾਲ ਹਮਲਾ ਕੀਤਾ ਗਿਆ। ਲੜਕੀ ਨੂੰ ਗਵਾਂਢੀ ਲੋਕਾਂ ਦੁਆਰਾ ਤਾਅਨੇ ਮੇਹਣੇ ਮਾਰੇ ਜਾ ਰਹੇ ਹਨ। ਲੜਕੀ 2 ਵਾਰ ਆਤਮ ਹੱਤਿਆ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰ ਚੁੱਕੀ ਹੈ। ਲੜਕੀ ਦੇ ਕਰੀਬੀ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰ ਨੂੰ ਕੁੱਟ ਮਾਰ ਕਰਕੇ ਗੰਭੀਰ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਜ਼ਖਮੀ ਕਰਕੇ ਬਲਾਤਕਾਰੀਆਂ ਨਾਲ ਰਾਜ਼ੀਨਾਮੇ ਲਈ ਦਬਾਓ ਪਾਇਆ ਗਿਆ। ਇੱਕ ਬਲਾਤਕਾਰ ਪੀੜਿਤ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਪਰਿਵਾਰ ਨਾਲ ਗਵਾਂਢੀ ਲੋਕਾਂ ਦੁਆਰਾ ਉਲਟਾ ਵਿਵਹਾਰ ਕਰਕੇ ਤੰਗ ਪ੍ਰੇਸ਼ਾਨ ਕੀਤਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਮਿਸ ਨਾਡੀਆ ਰਸੂਲ (18 ਸਾਲ), ਪੁੱਤਰੀ ਗੁਲਾਮ ਰਸੂਲ, ਵਾਸੀ ਪਿੰਡ ਗੰਗ, ਜ਼ਿਲ੍ਹਾ ਸ਼ੇਖੂਪੁਰਾ, ਪੰਜਾਬ, ਇੰਟਰ ਕਮਰਸ (ਗ੍ਰੇਡ 11) ਦੀ ਵਿਦਿਆਰਥਣ ਨਾਲ ਬਲਾਤਕਾਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ। ਇਹ ਘਟਨਾ ਮਾਰਚ 18, 2012 ਦੀ ਹੈ ਜਦੋਂ ਨਾਡੀਆ ਰਸੂਲ ਆਪਣੇ ਪਿੰਡ ਗੰਗ ਵਾਪਿਸ ਆ ਰਹੀ ਸੀ, ਪੰਜ ਅਪਰਾਧੀਆਂ ਦਾ ਟੋਲਾ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਦੋ ਪੁਲਿਸ ਵਾਲੇ ਵੀ ਸ਼ਾਮਿਲ ਸਨ ਜੋ ਸਰਕਾਰੀ ਕਰਮਚਾਰੀ ਅਤੇ ਪਾਕਿਸਤਾਨੀ ਰੇਂਜਰ ਸਨ ਨੇ ਲੜਕੀ ਨੂੰ ਜਬਰਦਸਤੀ ਇੱਕ ਵੈਨ ਵਿੱਚ ਸੁੱਟ ਲਿਆ, ਫਿਰ ਉਸਨੂੰ ਸੁੰਨਸਾਨ ਜਗ੍ਹਾ ਤੇ ਲੈ ਗਏ ਅਤੇ ਸਮੂਹਿਕ ਬਲਾਤਕਾਰ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਦੇਰ ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ ਸੜ੍ਹਕ ਤੇ ਸੁੱਟ ਦਿੱਤਾ। ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਪਰਿਵਾਰ ਨੂੰ ਪੂਰੀ ਘਟਨਾ ਦੀ ਜਾਣਕਾਰੀ ਦਿੱਤੀ ਤਾਂ ਪਰਿਵਾਰ ਸਦਮੇ ਵਿੱਚ ਆ ਗਿਆ। ਲੜਕੀ ਨੂੰ ਇਸ ਸਦਮੇ ਵਿੱਚੋਂ ਬਾਹਰ ਆਉਣ ਵਿੱਚ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਹੋ ਰਹੀ ਸੀ ਜਿਸ ਕਾਰਨ ਉਸਨੇ 2 ਵਾਰ ਆਤਮ ਹੱਤਿਆ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਪਰ ਉਸ ਦੀ ਮਾਂ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਬਚਾ ਲਿਆ। ਲੜਕੀ ਦੇ ਬਿਆਨਾਂ ਦੇ ਅਧਾਰ ਤੇ  ਸਿਟੀ ਪੁਲਿਸ ਸਟੇਸ਼ਨ ਬੀ-ਡਿਵੀਜ਼ਨ ਸ਼ੇਖੂਪੁਰਾ ਨੇ ਕੇਸ ਰਜਿਟਰਡ ਕਰ ਲਿਆ ਅਤੇ ਸੁਪਰੀਮ ਕੋਰਟ ਦੇ ਚੀਫ ਜਸਟਿਸ ਦੁਆਰਾ 27 ਮਾਰਚ 2012 ਨੂੰ ਸੁਓ ਮੋਟੋ ਨੋਟਿਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਬਲਾਤਕਾਰੀਆਂ ਨੂੰ ਗ੍ਰਿਫਤਾਰ ਕਰ ਲਿਆ ਗਿਆ। ਪਰ 2 ਅਪਰਾਧੀਆਂ ਨੂੰ ਨਿਚਲੀ ਅਦਾਲਤ ਨੇ ਜਮਾਨਤ ਤੇ ਰਿਹਾ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਫਿਰ ਸਿਵਲ ਸੋਸਾਇਟੀ ਦੁਆਰਾ ਸ਼ੈਸ਼ਨ ਕੋਰਟ ਵਿੱਚ ਕੇਸ ਫਾਇਲ ਕਰਨ ਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਦੁਬਾਰਾ ਗ੍ਰਿਫਤਾਰ ਕਰ ਲਿਆ ਗਿਆ। ਅਡੀਸ਼ਨਲ ਸ਼ੈਸ਼ਨ ਜੱਜ ਸ਼ੇਖੂਪੁਰਾ ਜਜ਼ੀਲਾ ਅਸਲਾਮ ਦੀ ਅਦਾਲਤ ਵਿੱਚ ਕੇਸ ਚੱਲ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਗਰੀਬ ਪਰਿਵਾਰ ਦੀ ਪੀੜਿਤ ਲੜਕੀ ਤੇ ਪੁਲਿਸ ਦੁਆਰਾ ਅਤੇ ਸਥਾਨਕ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਕੇਸ ਵਾਪਿਸ ਲੈਣ ਲਈ ਬਹੁਤ ਦਬਾਓ ਪਾਇਆ ਅਤੇ ਸਮਝੌਤਾ ਕਰਕੇ ਮੁਆਵਜ਼ਾ ਰਾਸ਼ੀ ਲੈਣ ਲਈ ਕਿਹਾ। ਇਸ ਘਟਨਾ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਸਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਖਰਾਬ ਹੋ ਗਈ ਹੈ। ਉਸਨੂੰ ਸਮਾਜ ਦੁਆਰਾ ਹੀ ਪ੍ਰੇਸ਼ਾਨ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਰਿਹਾ ਸਗੋਂ ਪੁਲਿਸ ਵੱਲੋਂ ਵੀ ਇਸ ਕੇਸ ਨੂੰ ਸੁਲਝਾਉਣ ਲਈ ਢਿੱਲਾ ਰਵੱਈਆ ਅਪਣਾਇਆ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਅਪ੍ਰੈਲ ਮਹੀਨੇ ਦੇ ਆਖਰੀ ਹਫਤੇ, ਪੁਲਿਸ ਵਾਲੇ ਉਸ ਲੜਕੀ ਨੂੰ ਸ਼ੇਖੂਪੁਰਾ ਤੋਂ ਲਾਹੌਰ (70 ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਦੂਰ) ਡੀ ਐਨ ਏ ਟੈਸਟ ਕਰਵਾਉਣ ਲਈ ਲੈ ਕੇ ਗਏ ਅਤੇ ਉਸੇ ਗੱਡੀ ਵਿੱਚ 3 ਬਲਾਤਕਾਰੀ ਵੀ ਨਾਲ ਗਏ। ਸਾਰੇ ਸਫਰ ਦੌਰਾਨ ਲੜਕੀ ਨਾਲ ਕੋਈ ਵੀ ਮਹਿਲਾ ਕਾਂਸਟੇਬਲ ਨਹੀਂ ਸੀ ਅਤੇ ਹਸਪਤਾਲ ਵਿੱਚ ਟੈਸਟ ਦੌਰਾਨ ਵੀ ਕੋਈ ਮਹਿਲਾ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਨਾਡੀਆ ਆਪਣੀ ਆਮ ਜਿੰਦਗੀ ਵਿੱਚ ਵਾਪਿਸ ਆਉਣ ਲਈ ਸੰਘਰਸ਼ ਕਰ ਰਹੀ ਹੈ ਜਦਕਿ ਉਸਦਾ ਪਰਿਵਾਰ ਸਮਾਜਿਕ ਅਤੇ ਵਿੱਤੀ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਪਰਿਵਾਰ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਮਾਯੂਸ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ। ਲੜਕੀ ਦਾ ਪਿਤਾ ਗੁਲਾਮ ਰਸੂਲ, ਜੋ ਕਿ ਫੈਕਟਰੀ ਵਰਕਰ ਤੌਰ ਤੇ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਸੀ ਅਤੇ ਪਰਿਵਾਰ ਦਾ ਕਮਾਈ ਦਾ ਸਾਧਨ ਸੀ 3 ਮਹੀਨਿਆਂ ਬਾਅਦ ਉਸਦੀ ਨੌਕਰੀ ਚਲੀ ਗਈ ਅਤੇ ਹੁਣ ਦਿਹਾੜੀ ਤੇ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਬਲਾਤਕਾਰ ਪੀੜਿਤਾ ਦਾ ਬੇਰੁਜ਼ਗਾਰ ਭਰਾ ਮਾਸਟਰ ਇਮਰਾਨ (16), ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਡੇਅਰੀ ਫਾਰਮ ਮਾਲਕ ਕੋਲ 50000/- ਰੁਪਏ (ਯੂ ਐਸ ਡੀ 540) ਵੇਚ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਹੁਣ ਦਿਨ ਦੇ 24 ਘੰਟੇ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਉਸਨੂੰ ਦੁਪਹਿਰ ਦੇ ਖਾਣੇ ਅਤੇ ਰਾਤ ਦੇ ਖਾਣੇ ਦਾ ਸਿਰਫ ਅੱਧਾ ਘੰਟਾ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਪੀੜਿਤ ਲੜਕੀ ਦੇ ਕਜ਼ਨ ਭਰਾ ਨੂੰ ਰਾਜ਼ੀਨਾਮਾ ਕਰਨ ਲਈ ਬੁਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਮਾਰਿਆ ਕੁੱਟਿਆ ਗਿਆ। ਉਸਦੀ ਅੱਖ ਦੇ ਨੇੜੇ 8 ਟਾਂਕੇ ਲੱਗੇ ਅਤੇ ਸੱਜੇ ਹੱਥ ਦੀਆਂ 2 ਉਂਗਲਾਂ ਤੋੜ ਦਿੱਤੀਆਂ ਗਈਆਂ। ਉਸਨੂੰ ਚੌਧਰੀ ਡੇਰਾ ਸਥਾਨ ਤੇ ਕਈ ਘੰਟੇ ਬੰਧਕ ਬਣਾ ਕੇ ਰੱਖਿਆ ਗਿਆ। ਉਸਦੀ ਮਾਂ ਜਦੋਂ ਪੁਲਿਸ ਨੂੰ ਨਾਲ ਲੈ ਕੇ ਗਈ ਤਾਂ ਹੀ ਉਸਨੂੰ ਛੱਡਿਆ ਗਿਆ। ਪਰ ਪੁਲਿਸ ਨੇ ਚੌਧਰੀ ਦੇ ਖਿਲਾਫ ਕੋਈ ਵੀ ਕਜ਼ਨ ਨੂੰ ਨਜ਼ਾਇਜ ਤੌਰ ਤੇ ਕੁੱਟ ਮਾਰ ਕਰਨ ਅਤੇ ਜ਼ਖਮੀ ਕਰਨ ਤੇ ਕੋਈ ਕਾਨੂੰਨੀ ਕਾਰਵਾਈ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ। ਨਾਡੀਆ ਪਹਿਲੇ ਸਾਲ ਦੀ ਚੰਗੀ ਵਿਦਿਆਰਥਣ ਸੀ ਪਰ ਪੜ੍ਹਾਈ ਜਾਰੀ ਨਹੀਂ ਰੱਖ ਸਕੀ ਅਤੇ ਘਰ ਦੀ ਚਾਰ ਦੀਵਾਰੀ ਵਿੱਚ ਕੈਦ ਹੋਕੇ ਰਹਿ ਗਈ ਹੈ। ਉਹ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦੀ ਕਿ ਉਸਦੇ ਪਰਿਵਾਰ ਦਾ ਕੀ ਬਣੇਗਾ, ਉਹ ਆਪਣੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਕਿਵੇਂ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰੇਗੀ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਕੇਸ ਦਾ ਅਦਾਲਤ ਵਿੱਚ ਕੀ ਬਣੇਗਾ। ਉਸਨੂੰ ਵਿੱਤੀ ਮੱਦਦ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ। ਉਹ ਸਾਲਾਨਾ ਪੇਪਰਾਂ ਲਈ ਅਪੀਅਰ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕੀ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਆਪਣੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਜਾਰੀ ਰੱਖਣ ਵਿੱਚ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਆ ਰਹੀ ਹੈ। ਉਸ ਇਲਾਕੇ ਦੀ ਪੁਲਿਸ ਅਤੇ ਬਲਾਤਕਾਰੀਆਂ ਨੇ ਅਜਿਹਾ ਮਾਹੌਲ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੇ ਘਰ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਨਹੀਂ ਆ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਉਸਦੀ ਵੱਡੀ ਭੈਣ ਜੋ ਕਿ ਨੌਕਰੀ ਕਰਕੇ ਕੁਝ ਰੁਪਏ ਕਮਾਂਦੀ ਸੀ ਨੂੰ ਨੌਕਰੀ ਤੋਂ ਕੱਢ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਗੈਂਗਸਟਰ ਅਤੇ ਦੋਸ਼ੀ ਸਕੂਲ ਮਾਲਕ ਅਤੇ ਟੀਚਰਾਂ ਨੂੰ ਧਮਕਾ ਰਹੇ ਸੀ ਕਿ ਉਸਦੀ ਭੈਣ ਨਾਲ ਗੈਂਗਰੇਪ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਨਾਡੀਆ ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਮੈਨੂੰ ਇਨਸਾਫ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਆਪਣਾ ਕੇਸ ਜਿੱਤਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਹਾਂ। ਮੈਂ ਆਪਣੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਜਾਰੀ ਰੱਖਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਹਾਂ। ਮੇਰੇ ਤੇ ਗਵਾਂਢੀਆਂ ਅਤੇ ਸਮਾਜ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਵੱਲੋਂ ਪਿੰਡ ਛੱਡਣ ਲਈ ਕਿਹਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਡਾਇਰੈਕਟਰ ਜਨਰਲ ਆਫ ਪੁਲਿਸ, ਨੇ ਸਥਾਨਕ ਪ੍ਰਸ਼ਾਸ਼ਨ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਹੈ ਕਿ ਪੀੜਿਤ ਲੜਕੀ ਦੇ ਘਰ ਦੇ ਬਾਹਰ ਗਾਰਡ ਤਾਇਨਾਤ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇ ਪਰ ਪਰਿਵਾਰ ਦੇ ਮੈਂਬਰਾਂ ਤੇ ਦਬਾਓ ਪਾਇਆ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ ਕਿ ਦੋਸ਼ੀਆਂ ਨਾਲ ਸਮਝੌਤਾ ਕਰ ਲਓ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਤਾਕਤਵਰ ਲੋਕ ਹਨ ਅਤੇ ਉਹ ਪੁਲਿਸ ਅਤੇ ਰੇਂਜਰ ਨਾਲ ਲੜਾਈ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੇ। ਪਰ ਉਹ ਅਤੇ ਉਸਦਾ ਪਰਿਵਾਰ ਇਨਸਾਫ ਮਿਲਣ ਤੱਕ ਲੜਾਈ ਜਾਰੀ ਰੱਖਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਇੱਕ ਹੋਰ ਘਟਨਾ ਵਿੱਚ ਸਾਲ 2010 ਵਿੱਚ ਇੱਕ 14 ਸਾਲ ਦੀ ਲੜਕੀ ਨਾਲ 8 ਹਥਿਆਰਬੰਦ ਵਿਅਕਤੀਆਂ  ਨੇ ਸਮੂਹਿਕ ਬਲਾਤਕਾਰ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਬਾਦ ਵਿੱਚ ਉਸਦੀ ਹੱਤਿਆ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਸੀ। ਸਮੂਹਿਕ ਬਲਾਤਕਾਰ ਦੀ ਘਟਨਾ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਸਿੰਧ ਹਾਈ ਕੋਰਟ ਦੇ ਚੀਫ ਜਸਟਿਸ ਨੇ ਐਕਸ਼ਨ ਲੈਂਦੇ ਹੋਏ ਪੁਲਿਸ ਨੂੰ ਦੋਸ਼ੀਆਂ ਖਿਲਾਫ ਕੇਸ ਫਾਇਲ ਕਰਨ ਲਈ ਕਿਹਾ। ਕੁਝ ਪੁਲਿਸ ਅਫਸਰਾਂ ਦੀ ਬਦਲੀ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਹੀ ਪ੍ਰਸ਼ਾਸ਼ਨ ਨੇ ਕੇਸ ਫਾਇਲ ਕਰਨ ਦਾ ਹੁਕਮ ਦਿੱਤਾ। ਪ੍ਰਸ਼ਾਸ਼ਨ ਨੇ ਪੀੜਿਤਾ ਦੇ ਪਰਿਵਾਰ ਦੀ ਇਸ ਕੇਸ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਮੱਦਦ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ। ਦੋ ਸਾਲਾਂ ਬਾਅਦ ਪੁਲਿਸ ਨੇ ਸਮੂਹਿਕ ਬਲਾਤਕਾਰ ਦੇ ਦੋਸ਼ੀਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਸਿਰਫ ਇੱਕ ਨੂੰ ਹੀ ਗ੍ਰਿਫਤਾਰ ਕੀਤਾ ਜਦਕਿ ਬਾਕੀਆਂ ਦੀਆਂ ਜਮਾਨਤਾਂ ਹੋ ਗਈਆਂ ਕਿਉਂਕਿ ਕੇਸ ਬਹੁਤ ਕਮਜੋਰ ਪੇਸ਼ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਦੋਸ਼ੀਆਂ ਨੇ ਪੁਲਿਸ ਅਤੇ ਸਥਾਨਕ ਲੀਡਰਾਂ, ਦਾਤਾਲ ਜਮਾਲੀ ਅਤੇ ਰਵੀਕ ਜਮਾਲੀ ਰੂਲਿੰਗ ਪਾਰਟੀ ਦੇ ਮੈਂਬਰ ਆਫ ਦਾ ਨੈਸ਼ਨਲ ਅਸੈਂਬਲੀ, ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਪੀਪੁਲਜ਼ ਪਾਰਟੀ, ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਸਾਬਕਾ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਜਾਕੀਰ ਖਾਨ ਜਮਾਲੀ, ਨੇ ਹਰ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦਾ ਦਬਾਓ ਪੀੜਿਤ ਪਰਿਵਾਰ ਅਤੇ ਪਿੰਡ ਵਾਲਿਆਂ ਤੇ ਪਾਇਆ। ਗੁਲਾਮ ਮੁਸਤਫਾ ਲਾਗਾਰੀ ਜੋ ਕਿ ਪੀੜਿਤ ਲੜਕੀ ਦਾ ਰਿਸਤੇਦਾਰ ਸੀ ਨੂੰ 28 ਮਾਰਚ ਨੂੰ ਉਸ ਸਮੇਂ ਗੋਲੀ ਮਾਰ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਜਦੋਂ ਉਹ ਆਪਣੇ ਪਿੰਡ ਤੋਂ ਜੋਹੀ ਸਬ ਜ਼ਿਲ੍ਹਾ ਨੂੰ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਜੁਲੇਖਾ ਦੇ ਸਮੂਹਿਕ ਬਲਾਤਕਾਰ ਦੀ ਸ਼ਿਕਾਇਤ ਕੀਤੀ ਸੀ ਅਤੇ ਦੋਸ਼ੀਆਂ ਦੇ ਨਾਮ ਦੱਸੇ ਸਨ। ਉਹਨਾਂ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਹੀ ਉਸਤੇ ਹਮਲਾ ਕੀਤਾ ਜੋ ਕਿ ਪੁਲਿਸ ਨੂੰ ਸਮੂਹਿਕ ਬਲਾਤਕਾਰ ਕੇਸ ਵਿੱਚ ਲੋੜੀਂਦੇ ਸੀ। ਕਾਤਲਾਂ ਦੇ ਨਾਮ ਅਲੀ ਹਸਨ ਲਾਗਾਰੀ, ਅਯੂਬੀ, ਅੱਲਾ ਦਿੱਤੋ, ਮਹਿਬੂਬ ਜਮਾਲੀ, ਉਮਰ ਜਮਾਲੀ, ਅਸਲਾਮ ਲਾਗਾਰੀ ਅਤੇ ਇਬਰਾਹਿਮ ਲਾਗਾਰੀ ਹਨ। ਫਰਵਰੀ ਅਤੇ ਮਾਰਚ 2012 ਵਿੱਚ ਦੋ ਹਮਲੇ ਕੀਤੇ ਗਏ। ਉਸਦੇ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰਾਂ ਰੁਸਤਮ ਅਤੇ ਮੁਹੰਮਦ ਉਸਮਾਨ ਨੂੰ ਵੀ ਹਮਲਾ ਕਰਕੇ ਜ਼ਖਮੀ ਕੀਤਾ ਗਿਆ। ਗੁਲਾਮ ਮੁਸਤਫਾ ਲਾਗਾਰੀ ਤੇ ਕਈ ਵਾਰ ਨੈਸ਼ਨਲ ਅਸੈਂਮਬਲੀ ਦੇ ਮੈਂਬਰ ਅਤੇ ਟਰਾਈਬਲ ਲੀਡਰ ਨੇ ਕੇਸ ਵਾਪਸ ਲੈਣ ਲਈ ਦਬਾਓ ਪਾਇਆ ਸੀ। ਉਸਦੇ ਕਤਲ ਤੋਂ 10 ਦਿਨ ਪਹਿਲਾਂ ਉਸਤੇ ਹਮਲਾ ਕਰਕੇ ਉਸਨੂੰ ਜ਼ਖਮੀ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਸਥਾਨਕ ਪੁਲਿਸ ਨੇ ਦੋਸ਼ੀਆਂ ਖਿਲਾਫ ਕੋਈ ਕੇਸ ਦਰਜ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ। ਗੈਂਗਰੇਪ ਦੇ 8 ਦੋਸ਼ੀਆਂ ਅਤੇ ਗੁਲਾਮ ਮੁਸਤਫਾ ਲਾਗਾਰੀ ਨੇ ਪਹਿਲਾਂ ਸ਼ੈਸ਼ਨ ਕੋਰਟ ਵਿੱਚ ਆਪਣਾ ਬਿਆਨ ਦੇ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਗੁਲਾਮ ਅਤੇ ਜੁਲੇਖਾ ਦੁਆਰਾ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਬਿਆਨ ਇਸ ਕੇਸ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਸੀ ਅਤੇ ਦੋਸ਼ੀਆਂ ਨੂੰ ਗੈਂਗਰੇਪ ਲਈ ਦੋਸ਼ੀ ਸਾਬਿਤ ਕਰਦਾ ਸੀ। ਪੁਲਿਸ ਦੇ ਇੱਕ ਜਾਂਚ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਅਧਿਕਾਰੀ ਸਹਾਇਕ ਸਬ ਇੰਸਪੈਕਟਰ ਜੋਹੀ ਪੁਲਿਸ ਦੇ ਸੇਨ ਰਾਖਿਓ ਨੇ ਬਿਆਨ ਦਰਜ ਕੀਤਾ ਸੀ ਅਤੇ ਦੋਸ਼ੀਆਂ ਦੇ ਸ਼ਾਮਿਲ ਹੋਣ ਹੋਣ ਬਾਰੇ ਸੂਚਬੱਧ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਨੈਸ਼ਨਲ ਅਸੈਂਮਬਲੀ ਦੇ ਮੈਂਬਰਾਂ, ਟਰਾਈਬਲ ਲੀਡਰਾਂ ਅਤੇ ਦੋਸ਼ੀਆਂ ਨੇ ਸ਼ਿਕਾਇਤ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਤੇ ਹਮਲਾ ਕਰਕੇ ਮਾਰ ਕੇ ਪੀੜਿਤ ਪਰਿਵਾਰ ਨੂੰ ਸੰਦੇਸ਼ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਕੇਸ ਵਾਪਿਸ ਲੈ ਲਓ। ਪੁਲਿਸ ਨੇ ਗੁਲਾਮ ਮੁਸਤਫਾ ਲਾਗਾਰੀ ਦੀ ਹੱਤਿਆ ਦਾ ਕੇਸ ਦਰਜ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ। ਇਸ ਗੈਂਗ ਰੇਪ ਕੇਸ ਵਿੱਚ ਪੀੜ੍ਹਿਤਾਂ ਦੇ ਨਜ਼ਦੀਕੀ ਸਬੰਧੀਆਂ ਨੂੰ ਜਿਹਨਾਂ ਨੇ ਇਸ ਕੇਸ ਵਿੱਚ ਐਕਟਿਵ ਭੂਮਿਕਾ ਨਿਭਾਈ ਸੀ ਦੋਸ਼ੀਆਂ ਨੇ ਜਮਾਨਤ ਮਿਲਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਗੋਲੀ ਮਾਰ ਦਿੱਤੀ। ਕਾਨਾਤ ਸੂਮਰੋ ਦੇ ਕੇਸ ਵਿੱਚ 13 ਸਾਲ ਦੀ ਲੜਕੀ ਜਿਸ ਨਾਲ 2007 ਵਿੱਚ ਗੈਂਗ ਰੇਪ ਹੋਇਆ ਸੀ ਉਸਦੇ ਭਰਾ ਨੂੰ ਗੋਲੀ ਮਾਲ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਜਦੋਂ ਉਹ ਬਲੋਚਿਸਤਾਨ ਵਿੱਚ ਸਫਰ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਉਜਮਾ ਆਯੂਬ ਦੇ ਇੱਕ ਹੋਰ ਕੇਸ ਵਿੱਚ ਜਿਸਦਾ ਰੇਪ ਇੱਕ ਸਾਲ ਤੱਕ ਪੁਲਿਸ ਹਿਰਾਸਤ ਵਿੱਚ ਪੁਲਿਸ ਕਰਮਚਾਰੀਆਂ ਅਤੇ ਇੱਕ ਫੌਜ਼ੀ ਨੇ ਕੀਤਾ ਸੀ ਉਸਦੇ ਭਰਾ ਨੂੰ ਪੇਸ਼ਾਵਰ ਹਾਈ ਕੋਰਟ ਦੇ ਵਿਹੜੇ ਵਿੱਚ 2012 ਵਿੱਚ ਗੋਲੀ ਮਾਰ ਦਿੱਤੀ ਗਈ। ਸੋਨੀਆ ਰਾਣੀ (18), ਪੁੱਤਰੀ ਲੇਟ ਮੁਹੰਮਦ ਸਦੀਕ, ਵਾਸੀ ਮਿਆਂਦਾਦ ਕੋਟ, ਹਫੀਜ਼ਾਬਾਦ, ਪੰਜਾਬ ਦਾ ਮੁਹੰਮਦ ਰਮਜਾਨ ਸੋਤੇਲੇ ਪਿਤਾ ਨੇ ਜੋ ਕਿ ਪੁਲਿਸ ਦਾ ਹੀ ਮੁਖਬਰ ਸੀ ਨੇ ਲਗਾਤਾਰ 5 ਸਾਲਾਂ ਤਕ ਬਲਾਤਕਾਰ ਕੀਤਾ। ਹਫੀਜ਼ਾਬਾਦ ਦੇ ਸਿਟੀ ਪੁਲਿਸ ਸਟੇਸ਼ਨ ਵਿੱਚ ਬਲਾਤਕਾਰ ਸਬੰਧੀ ਕੇਸ ਰਿਪੋਰਟ ਦਰਜ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ। ਪੀੜਿਤਾ ਨੇ ਆਪਣੇ ਬਿਆਨ ਵਿੱਚ ਕਿਹਾ ਕਿ ਉਸਦਾ 3 ਵਾਰ ਗਰਭਪਾਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਜੋ ਕਿ ਅਲੱਗ-ਅਲੱਗ ਨਰਸਾਂ ਨੇ ਕੀਤਾ ਸੀ। 01 ਅਪ੍ਰੈਲ 2012 ਨੂੰ ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ ਸਿਟੀ ਪੁਲਿਸ ਸਟੇਸ਼ਨ ਰਿਪੋਰਟ ਕੀਤੀ ਤਾਂ ਐਸ ਐਚ ਓ ਅਤੇ ਹੋਰ ਪੁਲਿਸ ਕਰਮਚਾਰੀਆਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਮੁਖਬਿਰ ਖਿਲਾਫ ਕੇਸ ਨਾ ਕਰਨ ਦੀ ਚੇਤਾਵਨੀ ਦਿੱਤੀ ਪਰ ਇਹ ਵੀ ਕਿਹਾ ਕਿ ਜੇਕਰ ਉਹ ਉਹਨਾਂ ਨਾਲ ਵੀ ਨਜ਼ਾਇਜ ਸਬੰਧ ਬਣਾ ਲਵੇ ਤਾਂ ਕੇਸ ਦਰਜ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ। ਸਥਾਨਕ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਵਿਰੋਧ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਪੁਲਿਸ ਨੇ 6 ਅਪ੍ਰੈਲ ਨੂੰ ਐਫ ਆਈ ਆਰ ਦਰਜ ਕਰ ਲਈ ਪਰ ਦੋਸ਼ੀ ਖਿਲਾਫ ਕਾਰਵਾਈ ਕਰਨ ਤੋਂ ਆਨਾਕਾਨੀ ਕਰਦੀ ਰਹੀ। ਪੁਲਿਸ ਨੇ ਦੋਸ਼ੀ ਨੂੰ ਹਿਰਾਸਤ ਵਿੱਚ ਰੱਖ ਕੇ ਸਾਰੀਆਂ ਸਹੂਲਤਾਂ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕੀਤੀਆਂ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਗ੍ਰਿਫਤਾਰ ਵੀ ਨਾ ਕੀਤਾ। ਪੁਲਿਸ ਪੀੜਿਤ ਨੂੰ ਦੋਸ਼ੀ ਬਲਾਤਕਾਰੀ ਨਾਲ ਰਾਜ਼ੀਨਾਮਾ ਕਰਨ ਲਈ ਜ਼ੋਰ ਲਗਾਉਂਦੀ ਰਹੀ ਅਤੇ ਕੇਸ ਵਾਪਿਸ ਲੈਣ ਲਈ ਦਬਾਓ ਪਾਂਦੀ ਰਹੀ। ਪੀੜਿਤ ਨੇ ਆਪਣੇ ਬਿਆਨ ਵਿੱਚ ਕਿਹਾ ਕਿ ਉਸਦੇ ਸਤੋਲੇ ਪਿਤਾ ਨੇ ਉਸ ਨਾਲ ਕਈ ਵਾਰ ਬਲਾਤਕਾਰ ਕੀਤਾ ਵਿਰੋਧ ਕਰਨ ਤੇ ਉਸਨੂੰ ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਮਾਂ ਨੂੰ ਜਾਨ ਤੋਂ ਮਾਰਨ ਦੀ ਧਮਕੀ ਦਿੰਦਾ ਸੀ। ਜਦੋਂ ਸੋਨੀਆ ਨੇ ਇਸਦੀ ਰਿਪੋਰਟ ਕੀਤੀ ਤਾਂ ਪੁਲਿਸ ਨੇ ਉਸਦਾ ਯੋਨ ਸ਼ੋਸ਼ਨ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਘਟੀਆਂ ਸ਼ਬਦਾਵਲੀ ਦਾ ਪ੍ਰਯੋਗ ਕੀਤਾ। ਪੁਲਿਸ ਪੀੜਿਤਾ ਨੂੰ ਜ਼ੋਰ ਲਗਾਉਂਦੀ ਰਹੀ ਕਿ ਕੇਸ ਵਾਪਿਸ ਲੈ ਲਵੇ ਅਤੇ ਮੁਹੰਮਦ ਰਮਜ਼ਾਨ ਖਿਲਾਫ ਐਫ ਆਈ ਆਰ ਦਰਜ ਨਾ ਕਰਵਾਏ। ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਵਿੱਚ ਮਹਿਲਾਵਾਂ ਨੂੰ ਅਗਵਾ ਕਰਨ, ਬਲਾਤਕਾਰ ਅਤੇ ਵੇਚਣ ਦਾ ਧੰਦਾ ਜ਼ੋਰਾਂ ਨਾਲ ਚੱਲ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਪਰਵੀਨ ਬੀਬੀ ਪੁੱਤਰੀ ਮੁਲਾਜਿਮ ਹੁਸੈਨ ਵਾਸੀ ਰਹੀਮਯਾਰ ਖਾਨ ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਗਰੀਬ ਪਰਿਵਾਰ ਨਾਲ ਸਬੰਧ ਰੱਖਦੀ ਸੀ। ਉਸਦੇ ਪਿਤਾ ਨੇ ਇੱਕ ਐਕਸੀਡੈਂਟ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਦੀ ਨਜ਼ਰ ਗਵਾ ਲਈ। ਉਸਦੀ ਮਾਂ ਘਰੇਲੂ ਕੰਮ ਕਰਕੇ ਆਪਣੇ ਘਰ ਨੂੰ ਚਲਾ ਰਹੀ ਸੀ। ਉਹ ਕੰਮ ਕਰਨ ਲਈ ਕਰਾਚੀ ਆ ਗਈ ਤਾਂ ਜੋ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਦਾ ਹੱਥ ਵਟਾ ਸਕੇ। ਉਸਨੇ ਗੁਲਿਸਤਾਂ-ਈ-ਜੋਹਰ ਕਰਾਚੀ ਦੇ ਸਕੂਲ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ। ਉਸਨੂੰ 3000/- ਰੁਪਏ ਦਿੱਤੇ ਜਾਂਦੇ ਸੀ। ਉਥੇ ਉਸਨੂੰ ਰਾਬੀਆ ਅਲੀਆਸ ਨਤਾਸ਼ਾ ਮਿਲੀ ਜਿਸਨੇ ਉਸਨੂੰ ਉਸਦੇ ਘਰ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕਰਨ ਲਈ 4000/- ਰੁਪਏ ਪ੍ਰਤੀ ਮਹੀਨਾ ਦੇਣ ਲਈ ਕਿਹਾ। ਉਹ ਕੰਮ ਕਰਨ ਲਈ ਮੰਨ ਗਈ ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਮਾਂ ਸ਼ਮਸ਼ਾਦ ਬੀਬੀ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਰਾਬੀਆਂ ਹਵਾਲੇ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਆਪ ਆਪਣੇ ਪਤੀ ਕੋਲ ਰਹੀਮਯਾਰ  ਖਾਨ ਵਾਪਿਸ ਆ ਗਈ। ਰਾਬੀਆ ਆਪਣੇ ਘਰ ਵਿੱਚ ਬਿਊਟੀ ਪਾਰਲਰ ਚਲਾਉਂਦੀ ਸੀ ਅਤੇ ਮਹਿਲਾਵਾਂ ਨੂੰ ਵੇਚਣ ਦਾ ਧੰਦਾ ਕਰਦੀ ਸੀ। ਪਰਵੀਨ ਆਕਰਸ਼ਕ ਅਤੇ ਸੁੰਦਰ ਜਵਾਨ ਔਰਤ ਸੀ ਜਿਸਨੂੰ ਕਿ ਰਾਬੀਆਂ ਸੈਕਸ ਸਬੰਧਾਂ ਲਈ ਵਰਤਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ। ਪਰਵੀਨ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਘਰ ਜਾਣ ਦੀ ਇਜ਼ਾਜ਼ਤ ਨਹੀਂ ਸੀ ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਕਿਤੇ ਫੋਨ ਕਰਨ ਦੀ ਇਜ਼ਾਜ਼ਤ ਸੀ। ਰਾਬੀਆ ਉਸਨੂੰ ਬਿਊਟੀ ਪਾਰਲਰ ਲੈ ਗਈ। ਉਸਦਾ ਅਸਾਧਾਰਨ ਵਿਵਹਾਰ ਵੱਧਦਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ਪਰ ਪਰਵੀਨ ਟਿਕੀ ਰਹੀ ਕਿਉਂਕਿ ਉਸਨੂੰ ਪੈਸੇ ਦੀ ਲੋੜ ਸੀ। ਪਰਵੀਨ ਅੰਦਾਜ਼ਾ ਨਹੀਂ ਲਗਾ ਸਕੀ ਕਿ ਉਸਦਾ ਮਿੱਠਾ ਵਿਵਹਾਰ ਸਿਰਫ ਦਿਖਾਵਾ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਉਹ ਰਾਬੀਆਂ ਨੂੰ ਸਮਝ ਸਕੀ ਉਦੋਂ ਤੱਕ ਦੇਰ ਹੋ ਚੁੱਕੀ ਸੀ। ਕਈ ਵਾਰ ਉਸਨੇ ਨੱਠਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਪਰ ਹਰ ਵਾਰ ਉਸਨੂੰ ਹਥਿਆਰਬੰਦ ਚੌਂਕੀਦਾਰ ਨੇ ਰੋਕ ਲਿਆ। ਇੱਕ ਰਾਤ ਨੂੰ ਜਦੋਂ ਉਹ ਆਪਣੇ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਸੀ ਤਾਂ ਇੱਕ ਵਿਅਕਤੀ ਨੇ ਉਸ ਨਾਲ ਬਲਾਤਕਾਰ ਕੀਤਾ। ਉਸ ਵਿਅਕਤੀ ਨੇ ਰਾਬੀਆਂ ਨੂੰ 50000/- ਰੁਪਏ ਦਿੱਤੇ ਸਨ। ਇਹ ਸਾਰਾ ਕੁਝ ਉਸ ਨਾਲ ਚੱਲਣ ਲੱਗ ਪਿਆ ਅਤੇ ਹਰ ਹਫਤੇ ਉਸ ਨਾਲ 10-15 ਵਿਅਕਤੀਆਂ ਦੁਆਰਾ ਬਲਾਤਕਾਰ ਕੀਤਾ ਜਾਣ ਲੱਗ ਪਿਆ। ਜਦੋਂ ਉਹ ਵਿਰੋਧ ਕਰਦੀ ਤਾਂ ਉਸਨੂੰ ਸ਼ਰਾਬ ਪਿਲਾ ਦਿੱਤੀ ਜਾਂਦੀ ਜਾਂ ਨੀਂਦ ਦੀਆਂ ਗੋਲੀਆਂ ਖਵਾ ਦਿੱਤੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ। ਉਸਨੂੰ ਇੱਕ ਦਲਾਲ ਕੋਲ ਵੇਚ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਜਿਸਨੇ ਉਸ ਨਾਲ ਬਲਾਤਕਾਰ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਸਾਲ ਭਰ ਕਈ ਗਤੀਵਿਧੀਆਂ ਵਿੱਚ ਇਸਤੇਮਾਲ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਅਲੱਗ-ਅਲੱਗ ਵਿਅਕਤੀਆਂ ਕੋਲ ਕਈ ਵਾਰ ਵੇਚਿਆ ਗਿਆ ਜੇਕਰ ਉਹ ਵਿਰੋਧ ਕਰਦੀ ਤਾਂ ਉਸਨੂੰ ਬੁਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕੁੱਟਿਆ ਜਾਂਦਾ। ਆਖਿਰ ਪ੍ਰਵੀਨ ਨੇ ਸਾਰੀਆਂ ਉਮੀਦਾਂ ਛੱਡ ਦਿੱਤੀਆਂ। ਉਸਨੇ ਆਪਣੀ ਹੋਣੀ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰ ਲਈ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਅਗਵਾਕਾਰ ਉਸਨੂੰ ਇੱਕ ਸਥਾਨ ਤੋਂ ਦੂਜੇ ਸਥਾਨ ਤੇ ਲਿਜਾਂਦੇ ਰਹੇ। ਪਰਵੀਨ ਨੂੰ ਉਸਦੇ ਪਰਿਵਾਰ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਅੰਕਲ ਅਲਤਾਫ ਹੁਸੈਨ ਦੁਆਰਾ ਲੱਭਿਆ ਜਾਣ ਲੱਗ ਪਿਆ ਸੀ। ਜਦੋਂ ਪਰਵੀਨ ਦੀ ਮਾਂ 8 ਅਕਤੂਬਰ 2010 ਨੂੰ ਰਹੀਮਯਾਰ ਖਾਨ ਤੋਂ ਵਾਪਿਸ ਆਈ ਤਾਂ ਉਹ ਰਾਬੀਆ ਦੇ ਘਰ ਆਪਣੀ ਲੜਕੀ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਗਈ ਪਰ ਉਹ ਨਾ ਲੱਭੀ। ਪੁੱਛਣ ਤੇ ਰਾਬੀਆ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਉਹ ਪਰਵੀਨ ਬਾਰੇ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦੀ ਉਹ ਇੱਥੋਂ ਚਲੀ ਗਈ ਸੀ ਅਤੇ ਕਿਸੇ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕਰਵਾ ਲਿਆ ਹੈ। ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਸੱਚਲ ਪੁਲਿਸ ਸਟੇਸ਼ਨ ਵਿੱਚ ਸ਼ਿਕਾਇਤ ਦਰਜ ਕਰਵਾਉਣ ਲਈ ਪਹੁੰਚ ਕੀਤੀ ਪਰ ਏ ਐਸ ਆਈ ਅਹਿਮਦ ਅਲੀ ਨੇ ਦੋਸ਼ੀ ਤੋਂ 20000/- ਰੁਪਏ ਲੈ ਕੇ ਕੇਸ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ। ਅਲਤਾਫ ਹੁਸੈਨ ਨੇ ਕੋਈ ਜਗ੍ਹਾ ਨਹੀਂ ਛੱਡੀ ਆਪਣੀ ਭਤੀਜੀ ਨੂੰ ਲੱਭਣ ਵਿੱਚ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਹੋਰ ਮੁਸ਼ਕਿਲਾਂ ਤੋਂ ਬਚਾਉਣ ਦੀ ਗੁਹਾਰ ਲਗਾਈ। ਪੁਲਿਸ ਇਸ ਕੇਸ ਵਿੱਚ ਦਿਲਚਸਪੀ ਨਹੀਂ ਲੈ ਰਹੀ ਸੀ ਪਰ ਅਲਤਾਫ ਹੁਸੈਨ ਨੇ ਪਹੁੰਚ ਕਰਕੇ 14 ਅਕਤੂਬਰ 2010 ਨੂੰ ਰਾਬੀਆ ਆਲੀਆਸ ਨਿਤਾਸ਼ਾ ਖਿਲਾਫ ਐਫ ਆਈ ਆਰ ਰਜਿਸਟਰਡ ਕਰਵਾ ਦਿੱਤੀ। ਕੁਝ ਦਿਨ ਬੀਤਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਵੀ ਪੁਲਿਸ ਨੇ ਇਸ ਕੇਸ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਪ੍ਰਗਤੀ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ। ਪਰਵੀਨ ਦੇ ਅਗਵਾ ਹੋਣ ਤੋਂ 5 ਮਹੀਨੇ ਬਾਅਦ ਅਲਤਾਫ ਹੁਸੈਨ ਪੁਲਿਸ ਅਧਿਕਾਰੀ ਨਾਲ ਰਾਬੀਆ ਦੇ ਘਰ ਗਿਆ। ਉਥੇ ਰਾਬੀਆ ਨੇ ਸੂਚਨਾ ਦਿੱਤੀ ਕਿ ਪਰਵੀਨ ਨੇ ਉਸਦਾ ਕੀਮਤੀ ਸਮਾਨ ਚੋਰੀ ਕਰ ਲਿਆ ਹੈ ਅਤੇ ਭੱਜ ਗਈ ਹੈ। ਇੱਕ ਸਾਲ ਬਾਅਦ 9 ਅਕਤੂਬਰ 2011 ਨੂੰ ਸਵੇਰੇ 12 ਵਜੇ ਅਲਤਾਫ ਨੂੰ ਭਤੀਜੀ ਦਾ ਫੋਨ ਆਇਆ। ਉਸਨੇ ਸੂਚਨਾ ਦਿੱਤੀ ਕਿ ਉਸਨੇ ਆਪਣੀ ਮਰਜ਼ੀ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕਰਵਾਇਆ ਹੈ ਅਤੇ ਬੇਨਤੀ ਕੀਤੀ ਕਿ ਰਾਬੀਆ ਦਾ ਇਸ ਨਾਲ ਕੋਈ ਸਬੰਧ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਇਸਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਹ ਬੁਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਰੋਣ ਲੱਗ ਪਈ ਅਤੇ ਇਸਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਕੁਝ ਹੋਰ ਕਹਿੰਦੀ ਫੋਨ ਕੱਟ ਹੋ ਗਿਆ। ਅਲਤਾਫ ਨੇ ਟੈਲੀਫੋਨ ਕਿੱਥੋਂ ਹੋਇਆ ਹੈ ਇਸਦੀ ਡਿਟੇਲ ਕਢਵਾਈ ਅਤੇ ਇਸਤੋਂ ਬਾਅਦ ਪਤਾ ਲੱਗਿਆ ਕਿ ਉਸ ਨਾਲ ਇੱਕ ਅੋਰਤ ਅਤੇ 4 ਮਰਦ ਹਨ। ਉਸਨੇ ਸਿਟੀਜਨ ਪੁਲਿਸ ਲੇਸਨ ਕਮੇਟੀ (ਸੀ ਪੀ ਐਲ ਸੀ) ਕੋਲ ਜਾ ਕੇ ਮੱਦਦ ਦੀ ਗੁਹਾਰ ਲਗਾਈ। ਉਹ ਸੀ ਪੀ ਐਲ ਸੀ ਦੇ ਚੀਫ ਅਹਿਮਦ ਚਨਾਈ ਨੂੰ ਮਿਲਿਆ ਜਿਸਨੇ ਰਾਬੀਆ ਨੂੰ ਜ਼ੋਰ ਦੇ ਕੇ ਪ੍ਰਵੀਨ ਦੀ ਸੂਚਨਾ ਦੇਣ ਲਈ ਕਿਹਾ। ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਅਲਤਾਫ ਨੂੰ ਇੱਕ ਟੈਲੀਫੋਨ ਕਾਲ ਆਈ ਅਤੇ ਕਾਲ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਸਿਟੀਜਨ ਪੁਲਿਸ ਲੇਸਨ ਕਮੇਟੀ (ਸੀ ਪੀ ਐਲ ਸੀ) ਦੇ ਅਧਿਕਾਰੀ ਨੇ ਪ੍ਰਵੀਨ ਨੂੰ ਉਤਰੀ ਨਜ਼ੀਮਾਬਾਦ ਦੇ ਸ਼ਾਦਮਾਨ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਸ਼ਾਤੀ ਘਰ ਵਿੱਚੋਂ ਬਰਾਮਦ ਕਰ ਲਿਆ ਹੈ ਅਤੇ ਪਰਵੀਨ ਨੂੰ ਰਹੀਮਯਾਰ ਖਾਨ ਸਥਿਤ ਉਸਦੇ ਘਰ ਭੇਜ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਹੈ। ਅਲਤਾਫ ਹੁਸੈਨ ਨੇ ਚਨਾਈ ਨੂੰ ਬੇਨਤੀ ਕੀਤੀ ਕਿ ਕਾਰਵਾਈ ਲਈ ਪਰਵੀਨ ਦਾ ਮੈਡੀਕਲ ਚੈਕਅੱਪ ਕਰਵਾਇਆ ਜਾਵੇ ਅਤੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਕੇਸ ਨੂੰ ਖਤਮ ਨਾ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇ। ਉਸਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਪ੍ਰਵੀਨ ਦੇ ਬਰਾਮਦ ਹੋਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਰਾਜ਼ੀਨਾਮਾ ਕਰਨ ਲਈ ਕਿਹਾ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਦੋਸ਼ੀ ਲੋਕ ਬਹੁਤ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਹਨ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਲੋਕਾਂ ਨਾਲ ਮਜ਼ਬੂਤ ਸਬੰਧ ਹਨ ਇਸ ਤੋਂ ਚੰਗਾ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਜਾਓ ਅਤੇ ਜੇਕਰ ਕਾਰਵਾਈ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋ ਤਾਂ ਆਪਣੇ ਤੌਰ ਤੇ ਕਰੋ। ਅਲਤਾਫ ਹੁਸੈਨ ਨੂੰ ਏ ਐਸ ਆਈ ਸਲੀਮ ਚੀਮਾ ਨੇ ਫੋਨ ਕਰਕੇ ਕੇਸ ਖਤਮ ਕਰਨ ਲਈ ਕਿਹਾ ਅਤੇ ਇਸ ਮੁੱਦੇ ਨੂੰ ਬੰਦ ਕਰਨ ਲਈ ਕਿਹਾ। ਅਲਤਾਫ ਹੁਸੈਨ ਨੇ ਡੂੰਘੀ ਜਾਂਚ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਇਸ ਕੇਸ ਬਾਰੇ ਪਤਾ ਕੀਤਾ। ਉਸਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗਿਆ ਕਿ 11-12 ਔਰਤਾਂ ਰਾਬੀਆ ਦੇ ਕੇਸ ਵਿੱਚ ਲੋੜੀਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਪੁਲਿਸ ਇਸ ਲਈ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਕਰਦੀ ਕਿਉਂਕਿ ਪੁਲਿਸ ਦਾ ਏ ਐਸ ਆਈ ਅਹਿਮਦ ਅਲੀ ਸ਼ਾਹ ਬਰਾਬਰ ਦਾ ਇਸ ਕੇਸ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਿਲ ਸੀ। ਇਸਤਰਾਂ ਦੀ ਹੀ ਇੱਕ ਹੋਰ ਘਟਨਾ ਵਿੱਚ ਅਲਾਮ ਦੀਨ ਸੜਕ ਤੇ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਪਰਿਵਾਰ ਦੇ 6 ਮੈਂਬਰ ਸਦਮੇ ਵਿੱਚ ਆ ਗਏ ਜਦੋਂ ਉਹਨਾਂ ਦੀ 14 ਸਾਲ ਦੀ ਲੜਕੀ ਦਾ ਕੁਝ ਸਥਾਨਕ ਮੁੰਡਿਆਂ ਨੇ ਘਰ ਦੇ ਹੀ ਨੇੜੇ ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ ਬਲਾਤਕਾਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਇਸ ਅਪਰਾਧ ਦੀ ਰਿਪੋਰਟ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ। ਅਲਾਮ ਦੀਨ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਭਰਾ ਨੇ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਨੁਕਸਾਨ ਤੋਂ ਬੱਚਣ ਲਈ ਆਪਣੇ ਪਰਿਵਾਰ ਨੂੰ ਇਕੱਠਾ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਟਰੱਕ ਵਿੱਚ ਬਿਠਾ ਕੇ ਰਾਤ ਨੂੰ ਹੀ ਪੰਜਾਬ ਆ ਗਿਆ। ਇੱਕ ਗੁਆਂਢਣ ਅਲੀਮਾ ਬੀਬੀ ਨੇ ਕਿਹਾ ਉਹ ਜ਼ਖਮੀ ਸੀ। ਇਹ ਹਾਦਸਾ ਬੱਚੀ ਨਾਲ ਵਾਪਰਿਆ ਸੀ। ਪਰ ਲੋਕ ਘਰ ਨੂੰ ਨਹਿਸ਼ ਮੰਨ ਰਹੇ ਸਨ। ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਵਿੱਚ ਕਈ ਬਲਾਤਕਾਰ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਪਰ ਕਈਆਂ ਦੀ ਰਿਪੋਰਟ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ ਜਿਸ ਕਰਕੇ ਸਹੀ ਆਂਕੜਿਆ ਦਾ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਲੱਗਦਾ। ਯੂ ਐਸ ਡਿਪਾਰਟਮੈਂਟ ਆਫ ਸਟੇਟ ਨੇ 2010 ਵਿੱਚ ਮਨੁੱਖੀ ਅਧਿਕਾਰ ਕਮਿਸ਼ਨ ਨੂੰ ਰਿਪੋਰਟ ਕੀਤੀ ਕਿ ਰਾਜ ਵਿੱਚ 928 ਕੇਸ ਬਲਾਤਕਾਰ ਦੇ ਦਰਜ ਹੋਏ ਹਨ। ਇਹ ਵੀ ਦੱਸਣਯੋਗ ਹੈ ਕਿ ਬਹੁਤੇ ਕੇਸ ਰਿਪੋਰਟ ਹੀ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਕਈ ਵਾਰ ਪੁਲਿਸ ਅਤੇ ਐਨ ਜੀ ਓ ਰਿਪੋਰਟ ਕਰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਬਲਾਤਕਾਰ ਦੇ ਕੇਸਾਂ ਵਿੱਚ ਗਲਤ ਚਾਰਜ ਲਗਾਉਣ ਕਰਕੇ ਕਈ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਵਿਵਾਦ ਪੈਦਾ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਪੁਲਿਸ ਦੀ ਜਿੰਮੇਵਾਰੀ ਘੱਟ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।  ਐਨ ਜੀ ਓ ਰਿਪੋਰਟ ਕਰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਪੁਲਿਸ ਬਲਾਤਕਾਰ ਦੇ ਕੇਸਾਂ ਵਿੱਚ ਟਾਇਮ ਖਰਾਬ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਐਨ ਜੀ ਓ ਦੋਸ਼ ਲਗਾਉਂਦੇ ਹਨ ਕਿ ਪੁਲਿਸ ਪੀੜਿਤਾਂ ਨੂੰ ਧਮਕਾਉਂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਕੇਸ ਵਾਪਸ ਲੈਣ ਲਈ ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ ਖਾਸ ਤੌਰ ਤੇ ਜਦੋਂ ਪੁਲਿਸ ਬਲਾਤਾਰ ਦੇ ਦੋਸ਼ੀਆਂ ਤੋਂ ਪੈਸੇ ਲੈ ਲੈਂਦੀ ਹੈ। ਐਚ ਆਰ ਸੀ ਪੀ ਰਾਜਾਂ ਦੀ ਸਾਲਾਨਾ ਰਿਪੋਰਟ ਅਨੁਸਾਰ ਸਾਲ 2010 ਵਿੱਚ 2903 ਔਰਤਾਂ ਦਾ ਬਲਾਤਕਾਰ ਹੋਇਆ ਮਤਲਬ ਕਿ ਹਰ ਰੋਜ਼ 8 ਬਲਾਤਕਾਰ। ਕਰਾਚੀ ਆਧਾਰਿਤ ਐਨ ਜੀ ਓ ਜਿਸਨੇ ਕਿ ਵਾਰ ਅਗੇਨਸਟ ਰੇਪ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੀ ਹੋਈ ਹੈ ਨੇ ਆਖਰੀ ਮਹੀਨੇ ਵੇਰਵਾ ਜਾਰੀ ਕੀਤਾ ਕਿ ਤਿੰਨ ਹਸਪਤਾਲਾਂ ਤੋਂ ਡਾਟਾ ਇਕੱਠਾ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਪੁਲਿਸ ਸ਼ੋ ਕਰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਬਲਾਤਕਾਰ ਪੀੜਿਤਾਂ ਦੀ ਉਮਰ ਆਖਰੀ ਸਾਲ 18 ਸਾਲ ਤੋਂ ਘੱਟ ਕੇ ਇਸ ਸਾਲ 13 ਸਾਲ ਹੋ ਗਈ ਹੈ। ਵਾਰ ਅਗੇਨਸਟ ਰੇਪ ਨੇ ਨੋਟ ਕੀਤਾ ਕਿ ਸਿਰਫ ਘੱਟ ਉਮਰ ਬਲਾਤਕਾਰ ਕੇਸਾਂ ਦੀ ਰਿਪੋਰਟ ਪੁਲਿਸ ਦੇ ਨੋਟਿਸ ਵਿੱਚ ਆਉਂਦੀ ਹੈ। ਪੁਲਿਸ ਦੀ ਅਸੰਵੇਦਨਸ਼ੀਲ ਸੋਚ ਤੋਂ ਪਤਾ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਪੀੜਿਤ ਔਰਤਾਂ ਨੂੰ ਪੁਲਿਸ ਦੁਆਰਾ ਹੋਰ ਪ੍ਰਤਾੜਿਤ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਰਿਪੋਰਟ ਅਤੇ ਇਲਜ਼ਾਮ ਵਾਪਿਸ ਲੈਣ ਲਈ ਜੋਰ ਪਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। 13 ਸਾਲ ਦੀ ਸਕੂਲ ਦੀ ਕੁੜੀ ਨਤਾਸ਼ਾ ਬੀਬੀ ਨਾਲ 21 ਦਿਨਾਂ ਤੱਕ ਬਲਾਤਕਾਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ, ਪੁਲਿਸ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਉਤਰੀ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਵਾਹ ਕੈਂਟ ਦੇ ਸ਼ਹਿਰ ਤੋਂ ਬਰਾਮਦ ਕੀਤਾ। ਪੇਂਡੂ ਇਲਾਕੇ ਵਿੱਚ,ਬਲਾਤਕਾਰ ਦੀਆਂ ਘਟਨਾਵਾਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹੋ ਰਹੀਆਂ ਹਨ। ਸਿੰਧ ਜ਼ਿਲ੍ਹੇ ਦੇ ਖੈਰਪੂਰ ਦੇ ਕਿਸਾਨ ਲੈਕ ਮੁਹੰਮਦ ਨੇ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਉਸਦੀ 9 ਸਾਲ ਦੀ ਭੈਣ ਦਾ ਇਲਾਕੇ ਦੇ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਜ਼ਮੀਨਾਂ ਦੇ ਮਾਲਕ ਦੇ ਮੁੰਡੇ ਨੇ ਬਲਾਤਕਾਰ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਉਹਨਾਂ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਲੋਕਾਂ ਨਾਲ ਸਬੰਧ ਸਨ, ਅਸੀਂ ਪੁਲਿਸ ਕੋਲ ਗਏ ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਲੜਕੀ ਅਤੇ ਵੱਡੀਆਂ ਭੈਣਾਂ ਦੀ ਸੁਰੱਖਿਆ ਦੀ ਗੁਹਾਰ ਲਗਾਈ। ਅਸੀਂ ਇਸ ਸਬੰਧੀ ਹੋਰ ਰਿਸਕ ਨਹੀਂ ਲੈਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਸੀ। ਇਸ ਘਟਨਾ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਮੇਰੀ ਭੈਣ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਬਦਲ ਗਈ। ਉਹ ਸਿਰਫ ਇੱਕ ਬੱਚੀ ਸੀ, ਪਰ ਅਸੀਂ ਸ਼ਕਤੀਹੀਣ ਉਸਦੀ ਮੱਦਦ ਕੀ ਕਰਦੇ, ਮੁਹੰਮਦ ਨੇ ਕਿਹਾ। ਰਿਪੋਰਟ ਕਰਨ ਨਾਲ ਪੀੜਿਤ ਸਰਵਾਈਵ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੀ ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਮਾਨਸਿਕ ਸਹਾਇਤਾ ਮਿਲ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਯੌਨ ਪੀੜਿਤ ਨੂੰ ਸਲਾਹ ਅਤੇ ਮੱਦਦ ਦੀ ਲੋੜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਸਾਡੇ ਸਮਾਜ ਵਿੱਚ ਇਸ ਬਾਰੇ ਜ਼ਿਆਦਾ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਅਤੇ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਬਲਾਤਕਾਰ ਦੇ ਕੇਸਾਂ ਵਿੱਚ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਦੱਸਿਆ ਨਹੀਂ ਜਾਂਦਾ ਜਦਕਿ ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਔਰਤਾਂ ਦਾ ਹਰ ਸਾਲ ਬਲਾਤਕਾਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਗੁਜ਼ਰਾਵਾਲਾਂ ਦੇ ਬੱਸ ਸਟਾਪ ਤੋਂ ਇੱਕ ਔਰਤ ਨੂੰ ਅਗਵਾ ਕਰਕੇ ਦੂਸਰੀ ਵਾਰ 4 ਹਥਿਆਰਬੰਦ ਬੰਦਿਆਂ ਵੱਲੋਂ ਬਲਾਤਕਾਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਹੁਣ ਔਰਤ 2 ਮਹੀਨੇ ਦੀ ਗਰਭਵਤੀ ਹੈ। ਪੁਲਿਸ ਅਧਿਕਾਰੀਆਂ ਅਨੁਸਾਰ, ਪੀੜਿਤ ਦੋਸ਼ੀਆਂ ਨੂੰ ਗੋਪੀਪੁਰ ਸਤਰਾਹ ਦਸਕਾ ਦੀ ਸਥਾਨਕ ਅਦਾਲਤ ਤੋਂ ਸਜ਼ਾ ਦਿਲਾਉਂਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ। ਪੀੜਿਤ ਨੇ ਦੋਸ਼ੀਆਂ ਖਿਲਾਫ ਸ਼ਿਕਾਇਤ ਕੀਤੀ ਸੀ ਪਰ ਦੋਸ਼ੀਆਂ ਨੂੰ ਗ੍ਰਿਫਤਾਰ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸਗੋਂ ਪੀੜਿਤ ਨੇ ਆਪਣੀ ਮੌਤ ਨੂੰ ਬੁਲਾਵਾ ਦੇ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਗੋਪੀਪੁਰ ਦੀ ਰਹਿਣ ਵਾਲੀ ਤੁਬਾ ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ ਹਥਿਆਰਾਂ ਦੇ ਜ਼ੋਰ ਤੇ 9 ਮਹੀਨੇ ਪਹਿਲਾਂ 4 ਭੂਮੀਪਤੀਆਂ ਨੇ ਅਗਵਾ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਉਸ ਨਾਲ ਸਮੂਹਿਕ ਬਲਾਤਕਾਰ ਕੀਤਾ। ਬੰਦਿਆਂ ਨੇ ਉਸ ਤੋਂ ਖਾਲੀ ਪੇਪਰਾਂ ਤੇ ਹਸਤਾਖਰ ਕਰਵਾ ਲਏ ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਜਮੀਨ ਤੇ ਕਬਜਾਂ ਕਰ ਲਿਆ। ਇਸਤਰਾਂ ਦੀ ਦਿਲ ਕੰਬਾਊ ਘਟਨਾਵਾਂ ਅਣਗਣਿਤ ਹਨ ਪਰ ਸਾਹਮਣੇ ਕੁਝ ਕੁ ਹੀ ਆ ਰਹੀਆਂ ਹਨ।  ਠਾਟਾ ਜਿਲ੍ਹੇ ਦੀ ਇੱਕ 11 ਸਾਲਾ ਲੜਕੀ ਨਾਲ ਲਿਅਰ ਪਿਲਾਰੀ ਦੇ ਪਰਿਵਾਰ ਦੇ ਵਿਅਕਤੀਆਂ ਨੇ ਬਲਾਤਕਾਰ ਕੀਤਾ, ਪਰ ਇਸ ਪੀੜ੍ਹਿਤ ਲੜਕੀ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਪਰਿਵਾਰ ਨੂੰ ਹੁਣ ਤੱਕ ਇਨਸਾਫ ਨਹੀਂ ਮਿਲਿਆ ਹੈ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਘਟਨਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਿਲ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਵਿਅਕਤੀ ਅਪਣੀ ਪਹੁੰਚ ਅਤੇ ਪੈਸੇ ਦੇ ਜੋਰ ਨਾਲ ਕੋਈ ਕਾਰਵਾਈ ਨਹੀਂ ਹੋਣ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਵਿੱਚ ਮਹਿਲਾਵਾਂ ਨਾਲ ਵਾਪਰ ਰਹੇ ਅਪਰਾਧਾਂ ਪ੍ਰਤੀ ਬੇਸ਼ੱਕ ਗੈਰ ਸਰਕਾਰੀ ਸੰਗਠਨ ਅਵਾਜ ਉਠਾ ਰਹੇ ਹਨ ਪਰ ਇਨ੍ਹਾ ਸੰਗਠਨਾ ਦੀ ਅਵਾਜ ਵੀ ਕਈ ਵਾਰ ਦਬਾ ਦਿਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।
ਲੇਖਕ ਦਾ ਮੋਬਇਲ ਨੰਬਰ 9417563054

1 comment: